We zijn met vacantie geweest. De laatste 3 weken van september 2009. Naar Italie, naar Pesaro. Een stadje met strand aan de Adriatische zee. Iets onder Rimini, die plek heeft de misschien de naam, maar weet dat Pesaro naast oude romeinse kunstwerken ook een mooie stad is.
We hebben redelijk veel foto's gemaakt. Een aantal daarvan heb ik in onze blog gezet met wat tekst erbij.

Maar voor dat we op onze bestemming zijn, moeten we eerst nog wat met de auto rijden. We zijn gegaan via Belgie en voordat we Luxemburg inreden, gingen we op bezoek bij een klooster, t.w. Abbaye Notre Dame d'Orval. Hier boven een plaatje zoals we dat hebben gezien.

Mooie oude boom staat op het binnenterrein van Orval. De ruine is te bezichtigen, het gewone klooster jammer genoeg niet, voor zover we weten. Maar we hebben nog wel een plaatje van de kloostergang. Je kunt er ook trappistenbier kopen. Nou da's ook niet verkeerd.

Mooie kloostergang daar in Orval, vlakbij de grens van Luxemburg. We zijn in de loop van de middag verder gereden, Frankrijk in en dan in de richting van Straatsburg. Uiteindelijk zo tegen 18.00 uur gingen we een slaapplaats zoeken.

En we hebben die nacht geslapen in de Elzas, Sarreguemines. Een tot hotel verbouwde boerderij met mooie kamers. Een goed diner in de avond en lekker uitgerust. Hier boven een blik op de ontbijtruimte.

En hier werd 's avonds het diner genuttigd.

Doorgereden vanuit Sarreguemines via Straatsburg, Colmar, Bazel, Luzern naar de San Gottardo. Heerlijk boven op de berg, zo'n 2.000 meter hoog. Prachtig, helder weer. Lekker koffie met een snoeperijtje erbij. Je kunt er voor niet te duur ook slapen, boven op de berg. Hebben wij niet gedaan, maar je weet nooit wat er nog eens gebeurt.

Een beetje rondstappen. Veel mensen, veel snuisterijen. Een leuk gesprek met een mevrouw die vanuit Nederland daar terecht kwam, met een Zwitser trouwde en nu in een souvenirwinkel mensen in diverse talen toespreekt.

Zo boven op de St. Gotthard lopen natuurlijk koeien rond. Bellen om de nek en klingelen maar. Ik zou gek worden van de herrie, maar goed. Het is wel leuk om er filmpje van te maken en het geluid op te nemen. OK geniet er van. Oh ja: De wind in de microfoon krijg je er gratis bij......

Hier kun je alle kanten op. Boven op de St. Gotthard. Prachtig weer. Zo mooi.

Van af de top keken we in het dal. Ook de weg in de richting Italie. Wij zijn een uurtje later die kant op gegaan. Nog niet helemaal in Italie, maar in Lugano bij dat mooie meer. We hadden door het hotel waar we sliepen een prachtig uitzicht over dat mooie meer.

Uitzicht vanuit onze slaapkamer in het hotel.

Foto's van links naar rechts.

Aan de boulevard een stukje eten. De volgende dag verder via Milaan, Bologna op naar de Adriatische zee, richting Pesaro.

En om 16.00 uur waren op onze kamer in het hotel in Pesaro. Een mooie rit en veel gezien de voorbije twee dagen.

Alvast een blik op de zee. De ene dag rustig weer, een andere dag een ruwe zee. Het nodigde wel uit om lekker wat te spartelen in het bruisende zeewater. Nou dat hebben we ook gedaan.

Deze foto geeft een beeld van de Piazza del Popolo in Pesaro.

En deze man is daar ook geboren, meneer Rossini. Zijn standbeeld staat in de gevel van het palazzo ducale. Hierin bevindt zich ook het postkantoor. En dat alles op de Piazza del Popolo. De zijstraten zijn goed gevuld met veel mooie winkels. We hebben leuk gewinkeld en niks gekocht.

Ook in Pesaro is de scooter een populair vervoermiddel. Aan de overkant van de straat kun je ze zien.

Plaatje van de zee.

Natuurlijk hebben we ook een kasteel bezocht. Gradara. We hadden mazzel. Als je je paspoort bij je hebt dan mag je gratis naar binnen als je ouder bent dan 64 jaar. Nou, dat lukt bij ons wel.

De binnenplaats van kasteel Gradara. Het kasteel ligt iets hoger dan 140 meter boven zeeniveau. In het kasteel vond een tragische liefde plaats tussen Paolo en Francesca. Het kasteel staat er al sinds 1150. Dus knap oud.

De 1e verdieping. Op de begane grond en dan nog iets dieper ligt de gevangenis en daar vonden heel wat gruwelen plaats, volgens het verhaal. We zijn wel even in de gevangenis geweest maar van die plaats hebben we maar geen foto gemaakt.

mooi uitzicht over de dalen.

Zo'n mooi bergdorp of misschien is het wel een stadje. Zo prachtig tegen de berg aangeplakt. En de naam is: Arcevia. Het ligt een beetje ten westen van Fano, dat weer aan de kust ligt.

Oude romeinse spullen te vinden in Fano.

Alles nog in Fano.

lekker italiaans hapje in het oude centrum van Pesaro.

de vorige foto werd door de delicatessenman gemaakt. Vriendelijke baas.

Ook hier zijn veel oude gebouwen naar romeinse traditie.

Beetje regen in Fossombro, een stadje een beetje in het binnenland. We zijn op weg naar Frasassi. Je kunt er grotten bezoeken, alleen dat ging bij ons iets anders dan dat we hadden gedacht.

Mooie brug, nog steeds in Fossombro.

Bij dat restaurant hebben we wat gesnoept en bij het weggaan zagen we nog iets byzonders.

Je moet goed kijken. Dan zie je een loslopend konijn. Rent zo maar tussen de auto's.

De maagd in dat kastje krijgt support van een andere maagd. Zagen we in zo'n klein bergdorpje.

Mooi uitzicht vanaf zekere hoogte in het dal.

De lucht bekeken vanaf de "Rots" in San Marino. We zijn hier naar toe gereden en na wat slingerwerk de berg op kwamen we uit bij een paleis.

In San Remo, ook daar zijn restaurants in overvloed. Wij aten vlakbij het presidentieel paleis. De man had z'n afscheidsavond want hij wordt vervangen aan het einde van de maand september. Zo zagen we heel wat mooie dames en heren voorbij schuiven. En na afloop dook het hele gezelschap de kroeg in. Wij hebben wel even om de hoek gekeken, maar zijn toch maar weggegaan. Zo sjiek is wat teveel van het goede.

17 september, je ziet het op de foto staan. Ik werd via de telefoon toegezongen door de thuisblijvers. Wel apart om dat te horen als je in San Marino rondloopt. Netty heeft Rik nog aan de bel.

We zijn naar Urbino gegaan. De oude stad in de buurt van Pesaro in Marche, vertaald betekent dat Marken. Nou daar waren we nu niet.

Urbino, stad van kunst en poezie. De man op de foto is Frederico da Montefeltro, de heerser van de stad. In de Renaissance-tijd bracht hij de cultuur van die tijd bij elkaar. Er liepen heel veel studenten rond in Urbino. Er is een universiteit

Door de noord-west poort gingen we de stad in, die opvalt door de vele stijgende en dalende straten. Je loopt wel wat op een byzondere manier door dat fenomeen.

Urbino en daar keken we uit op de kathedraal. Deze staat in het midden van de stad.

Het stadcentrum. En maar debatteren die studenten.

Galerijtje.

de kathedraal.

Een Sinterklaas op z'n sokkel. Achteraan een stadspoort.

Nog een plaatje van de zee bij Pesaro. Ik denk deze foto hiervoor er ook al staat afgebeeld. Och maakt niet uit, is wel een mooi gezicht die golven.

2 broekjes in de branding. Oh nee, fout; op een paaltje. Dit weekend zijn er heel veel strandstoelen weggehaald. Het zomer seizoen is over. Dus wij hebben alle ruimte en een paaltje tot onze beschikking. We hadden zelf onze stoeltjes meegenomen.

Heel veel zeilboten met mooie kleuren op de zeilen.

Gezien naar het zuiden vanaf het strand van Pesaro.

De huizen, veel hotels en natuurlijk strandhokjes.